Bleubird - Cannonball (2012) ****

Hier heb ik lang op gewacht. Het nieuwe album van Bleubird, een Amerikaanse rapper uit Florida. Cannonball kwam uit op 24 januari 2012 op Circle into Square en werd geproducet door Astronautalis en Radical Face. Het was al van 2008 geleden dat Bleubird Street talk 2 (free download hier) uitbracht. Hij heeft dan ook naar eigen zeggen een jaar aan Cannonball gewerkt. En dat hoor je. De nummers zitten goed in elkaar met mooie arrangementen. De eerste drie nummers (Fog Rollin, Hand Holdin, Giehe 1977) zijn vrij ingetogen en glijden mooi in elkaar door, maar bij nummer 4 (Black Sandcastles) slaat Bleubird de bal toch wel mis en is de sfeer een beetje weg. Astronautalis rapt mee op Hello Hallow en Radical face op Down like Brothers, een eerste hoogtepunt op het album. Het beste nummer is echter een samenwerking met Ceschi, Time4real en dit nummer is echt fantastisch. Het album in zijn geheel is zeer goed op een enkele uitschuiver na. Dikke aanrader !

Video - Doomtree - Bangarang

Nice video of the album No Kings

Video - Yak Ballz - Dirt Empire

De enige video die ik kon vinden van Yak Ballz

van hun album Scifentology II

Video - Das Racist - Rainbow in the Dark

Video voor Rainbow in the Dark van het album Relax

Deze gasten zijn very food orientated !

Wings and Wounds - Wings and Wounds Ep (2012) ***

De eerste review van 2012 is een feit. Deze Ep van het gelegenheidsduo Wings and Wounds (rappers Graves33 en Sarx) kwam uit op 1 januari 2012. De Ep bevat slecht zes nummers waarvan het eerste een intro is, maar de vijf andere nummers zijn kwalitatief in orde. De stijl kan je soms indie hip hop noemen (Two Wanderers), maar vooral gevarieerd met soms zang en dan weer strakke beats en raps (Wizardry). Op Bleed Easy rapt Open Mike Eagle mee, maar de beste nummers rappen ze toch alleen. Zo is Bellowing Scum met cameos van Julie C. en Suntonio Bandanaz te chaotisch. Een kleine aanrader. Gratis download hier.

Video - Black Milk & Danny Brown - Black and Brown

Leuke samenwerking tussen Black Milk en Danny Brown. Video met de

titeltrack van hun gezamelijke album Black and Brown.

D-Sisive - Run with the Creeps (2011) ***(*)

Run with the Creeps is het nieuwe album van D-Sisive dat uitkwam op 15 november en het is goed. Vergeet de Jonestown-mixtapes, D-Sisive rapt weer als vanouds over zaken waar hij pissed over is, zoals bv. het feit dat hij als Canadees artiest niet genoeg kansen krijgt in de States. Het is een donker album geworden met soms zware atmospherische beats en soms bijna nihilistische backgrounds. D-Sisive is een emotionele rapper en begon het album als een commerciële sprong naar het succes. Gaandeweg werd hij beïnvloed (door persoonlijke problemen) in deze optiek en koos er voor een andere weg uit te gaan. Zijn meest commerciële nummers haalden het album niet. Beste nummers zijn The Invisible Man, GG Allin, Orins House en The Stranded. Er zijn ook leuke samenwerkingen met Birdapres en Cadence Weapon (The Unknown) en Freshco P (9 Millimeter). Zeker de moeite waard om een te checken.

Sage Francis : History

Sage Francis werd geboren in het goddelijke jaar 1976 onder de naam Paul Francis. Vanaf 1996 tot op heden brengt deze rapper geregeld muziek uit op zijn eigen label Strange Famous Records. Hij komt echter pas echt in de spotlights met zijn nummer Makeshift Patriot dat de rol die de media speelde in de aanslagen van 11 september 2001 bekritiseerde. Het jaar daarop kwam zijn debuutalbum (eerste album op een label) Personal Journals uit, dat een begrip werd in de underground rapscene. Met nummers als Crack Pipes, Personal Journalist, Specialist & Runaways laat Sage horen dat hij een meester is in spoken word en poëzie van de donkere kant van het leven. Sage heeft over alles een uitgesproken mening. Zo is hij homofoob en een overtuigde vegetariër. Je hoeft het niet met al zijn meningen eens te zijn, maar zijn lyrics doen je nadenken en dien je meermaals te beluisteren om alle betekenis te vatten.  Dit album is een must-have voor elke fan van underground rap & hip-hop.

Samen met beatmaker Joe Beats bracht Sage Francis in 2003 onder de naam Non-Prophets het album Hope uit. Al van 1998 werkte Sage samen met Joe Beats en brachten ze geregeld in eigen beheer singles en compilaties uit. Hope is echter hun eerste en enige goed geproducete album dat van zeer hoog niveau is. De meer uptempo nummers vormen een consistent geheel wat het album volledig genietbaar maakt. Mijn persoonlijke favorieten zijn Any Port, Damage, That Ain't Right, Mainstream 307, Spaceman, Tolerance Level en The Cure (het is moeilijk kiezen).

Na Hope scheiden de wegen van Sage Francis en Joe Beats en sluit Sage als eerste rapper een deal met het punklabel Epitath waar hij drie albums zal uitbrengen. A healthy Distrust uit 2005 is alweer een prima album met prachtsongs als The Buzz Kill, Escape Artist, Gunz Yo en Slow Down Gandhi. Deze laatste twee nummers behoren tot mijn absolute favorieten aller tijden. In 2007 komt Human the Death Dance uit met leuke nummers zoals Civil Obedience, Clickety Clack, Hell of a Year en Black out on White Night. Het album is goed, maar het absolute meesterschap van de vorige albums lijkt wat te tanen. En mijn vrees wordt waarheid met het horen van het laatste album, Li(f)e, van Sage Francis uitgebracht op Epitath in 2010. De country-invloeden doen de muziek van Sage geen deugd en zijn raps zijn minder heftig dan we van hem gewend zijn. Hopelijk herpakt hij zich en kan hij ons nog verrassen met een geweldige comeback.

Farewell Def Jux 1999-2010 Mixtape

In 2010 is een van de beste labels in de business, Definitive Jux ermee opgehouden (officieel is het label niet gestopt, maar wel op non-actief gezet). Artiesten als Aesop Rock, Mr. Lif, Cage, Rob Sonic, ... kregen onderdak bij het label van producer en mede-rapper El-P. Velen kwamen en gingen zoals o.a. C-Rayz-Walz, RJD2, Dizzee Rascal, Murs, Cannibal Ox, ... In de tien jaar dat het label opereerde, is er veel legendarische muziek ontstaan en uitgebracht. Ter nagedachtenis hierbij het beste van Def Jux. Check this Mixtape.

Video - Scroobius Pip ft. Sage Francis & P.O.S – Let em Come

Leuke video waar de rappers werden vervangen door een (typerende) vrouwelijke tegenhanger.

Shit, die Sage Francis is wel een lelijk wijf.

Mac Lethal - Irish Goodbye (2011) **(*)

Op 31 december 2011 dropte Mac Lethal zijn nieuwe album Irish Goodbye. Na North Korean BBQ (zie eerdere post) waren mijn verwachtingen eerder hoog gespannen. North Korean BBQ was immers een knaller van formaat. Irish Goodbye begint ook lekker met The Parlour en Morimoto (Just duet) dat het doet met een bekend achtergrondmelodietje. Dit zijn echter meteen de beste nummers op het album. Derde nummer Aviator laat nog het beste verhopen , maar daarna gaat het alleen nog maar bergafwaarts met als absoluut dieptepunt de melige song Jake + Olive. Vergeten deze handel en check het prachtige North Korean BBQ dat vrij te downloaden is hier.

Slaine - World With No Skies 2.0 (2011) ***(*)

Als lid van de supergroep La Coka Nostra (met Everlast, Ill Bill en Danny Boy) lijkt deze rapper uit Boston wel een kloon van Everlast op steroiden. Slaine is een storyteller zoals Nas, maar dan meer street(rock) dan deze laatste; check het nummer When I shoot You. Zijn raps zijn rauw en gaan over zijn eigen leven met topics als verslavingen, relaties of familiaal leven en zijn grimmig verleden. Toch vind je in zijn rhymes ook een zekere breekbaarheid terug, zoals in Can't Go Home. De beste song op dit album is ongetwijfeld I Ain't Done welk ook al op World With No Skies volume 1 stond. Deze song is echter zo sterk dat hij voor mijn part op elk album mag staan. De songs van Slaine op World With No Skies 2.0 hebben een lekkere flow en goede beats, maar worden op den duur wat ééntonig. Luister dus met mate en kies de beste songs om je head op te bangen. Hip Hop met een hoog rockgehalte!

Video from a movie named 'GONE BABY, GONE' starring Casey Affleck.

Slaine guest stars in it as seen in this clip.

Smoke DZA - Sweet Baby Kushed God Mixtape (2011) ***(*)

Rapper Smoke DZA uit Harlem New York heeft een slome, laidback rapstijl en heeft het vaak over marihuana en films. Samen met Asap Rocky is dit een van de aankomende talenten en zijn nieuwe mixtape Sweet Baby Kushed God bewijst dit. Wat nog begint als een veredelde kerstmixtape - skip de eerste drie nummers - wordt een lekker luisterstuk. What's Goodie heb ik ondertussen al grijsgedraaid en behoort voor mij tot de beste nummers die ik dit jaar al heb gehoord. Lekkere laidback met een aanstekelijke melodie. De vuilbekkerij van Smoke DZA krijg je er gratis bij. 4 Loko Remix verenigt jong talent als Asap Rocky, Asap Twelvy, Danny Brown en Killa Kyleon. Op sommige momenten hoor je de vroegere Wu-Tang Clan in zijn beste momenten doorschemeren, zoals in Big Bad & Dangerous en Bout That Life, nog zo'n lekker laidback nummer waar Smoke DZA wel een patent op lijkt te hebben. Je krijgt met dit album een lekker jaren '90 gevoel. Free download hier.

Video - Paranoid Castle - Orca

Leuke video en meteen ook beste nummer (samen met Little Girl) van het album Champagne Nightmares (Fake Four Inc). Paranoid Castle = rapper Kirby Dominant + producer Factor.

Riddlore? - The West Wing (2011) ***(*)

Riddlore? is een underground OG uit L.A. die al sinds de jaren '80 in de hip-hop business zit als rapper, pruducer en dj. Met een oor op de straat neemt hij het in zijn muziek op voor het harde leven in the hood. Maar niet als een wannabe die cool wil zijn; zijn rhymes dagen de luisteraar uit om na te denken over de voortdurende strijd in de ghetto. The West Wing is mijn eerste kennismaking met Riddlore? die toch al heeft samengewerkt met schoon volk als Aceyalone, Awol One, Busdriver  & Mykah 9. Het album begint fantastisch met de ene banger na de andere. Etherische beats en knappe lyrics dompelen je in een geheimzinnig sfeertje, zoals Sun Rise gerapt op de bekende muziek The House of the Rising Sun. Ook Show Ya Light, Monkey Barz, Thats It en The West Wing houden het niveau hoog. Na vijf toppers komt er echter sleet op de machine en de tweede helft van het album is het beluisteren amper nog waard, uitschieters als I've Gotta Way en Jaws of Life uitgezonderd. Als Riddlore? zich beperkt had tot een mini-album, had hij nu een klassieker. Onderstaande video is een rauwe versie van I'v Gotta Way die op het album vetter klinkt.

Noah 23 - ФℭҜvŁ† †ЯiŁŁ II: †Ҥ€ §v₦ Я€Щi₦Ч (2011) ****

Noah 23 is een bezig baasje geweest in 2011. Eind dat jaar zou hij immers met "pensioen" gaan en zijn laatste jaar mocht zeker niet onopgemerkt voorbijgaan. Zo bracht hij zijn eerste album uit op Fake Four Inc (Fry Cook on Venus) waar hij zijn meer poppy songs op kwijt kon. Op Heart of Rock bracht hij dan weer rockgeïnspireerde nummers  Met ongeveer tien volwaardige releases heb ik alles nog niet kunnen beluisteren, maar de The Occult Thrill-releases (I en II) zijn in ieder geval zeer te smaken. Occult Thrill II is een voortzetting van volume 1, maar is toch meer een Halloween-album en dat hoor je aan de dreigende beats en samples, maar ook aan de raps van Noah 23 die soms zwaar en dan weer luchtig zijn. De nummers roepen verschillende stemmingen op. Zo zijn Bleeding Edge en No Summer laidback, Illegal Grave en Junky's Xmas somber en Hunckback of Ontario en Real is Feeling lekker uptempo. Zeker de moeite waard en wat mij betreft de beste release van Noah 23 dit jaar. Een party-album met een donker kantje! Download hier for free or free contribution.

Video - El-P & Nocando - Time won't tell remix

Video voor de Time won't tell remix van El-P met raps van Nocando .
Te vinden op El-P's album Weareallgonnaburninhellmegamixxx3.

Video - Mr Muthafuckin' eXquire - The Last Huzzah ft. Despot, Das Racist, Danny Brown & El-P

De laatste tijd niet veel meer gehoord van El-P na het opdoeken van Definitive Jux.
Hij lijkt in onderstaande video toch in goede doen en in goed gezelschap.
El-P rapt niet alleen mee, hij producete ook het nummer.
Enjoy & check out the big butts !