Nog een rapper uit L.A. is Busdriver die voor zijn nieuwe worp beroep deed op het label van het moment, nl. Fake Four Inc. Met dit nieuwe album gaat Busdriver wel heel commercieel. Hij zingt meer dan hij rapt en dat komt de kwaliteit van het album niet steeds ten goede. Sommige nummers zijn zelfs te zeemzoet om te blijven beluisteren. Busdriver vergooit met dit album zijn hard verdiende indiestatus en gaat duidelijk mainstreet. De electrische producties van Loden roepen een feestje op waar ik liever niet op was uitgenodigd. Enkele nummers weten me nog wel te boeien, waaronder Ass to Mouth en Colour Wheel, beiden reeds eerder verschenen op een maxi single. Het overcommerciële Kiss me Back to Life en Beaus & Eros zijn de overige nummers die je met plezier meermaals kan beluisteren. Toch een magere oogst voor de 14 nummers die het album bevat. In tegenstelling tot Sole die bij Fake Four Inc. wel een goed commercieel gericht album wist te maken, is het voor Busdriver eerder een slag in het water geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten