Ecid is zowel rapper als producer. Deze rapper uit Minneapolis heeft zeker een aparte benadering naar zijn muziek toe. Ook op zijn nieuwe album Werewolf Hologram zijn verschillende stijlen terug te vinden. Persoonlijk ben ik meer fan van zijn psychedelische songs met weirde lyrics. Ecid schrijft ook meer casual uptempo nummers die me echter minder kunnen bekoren. Het album dat uitkwam op 28 februari start naar mijn gevoel bijna perfect. Titeltrack (Werewolf Hologram) laat Ecid als storyteller horen op een laidback beat, terwijl Men Kill Men een lekker upbeat nummer is. Bij beide nummers heb je het gevoeld dat Ecid wat te vertellen heeft. Dat heb je zeker ook bij The Pursuit of Everything In Between, het beste nummer op dit album. Na deze sterke openingscore krijg je het gevoel dat je naar een andere artiest zit te luisteren. Heel de middensectie bestaat uit dertien-in-een-dozijn kant-en-klare rapsongs zonder diepgang. Op het eind komt Ecid gelukkig nog verassend uit de hoek met goede songs zoals So Damn Einstein!, Rock Stars don't Apologize met Awol One en Kristoff Krane, Back From Japan en Surprise Yourself. Een lekker begin en een leuk einde. Wat ertussen lag, ben ik allang vergeten. Desondanks toch het beste album van Ecid tot op heden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten