Video - Wiz Khalifa – Work Hard, Play Hard

Retro video en lekkere song van Wiz Khalifa

Couleur Café strikt rapper Nas

De organisatoren van Couleur Café hebben vier nieuwe namen aan hun affiche toegevoegd. Hiphoplegende Nas komt op vrijdag 29 juni exclusief naar Tour & Taxis, mét live-band en een nieuw album. Nas was twee jaar geleden al eens te gast op Couleur Café samen met Damian Marley. Couleur Café vindt plaats van 29 juni tot en met 1 juli. Op de affiche staan onder meer Sean Paul, De La Soul, The Subs, Stephen Marley en Public Enemy.

Sunspot Jonz - Galaxy of Dreams pt 2 (2012) ***(*)

Sunspot Jonz is een lid van Living Legends, het hip-hop collectief dat begin jaren '90 werd gevormd en ondertussen bestaat uit acht Californische rappers, waaronder Eligh, The Grouch, Murs, Luckyiam e.a. Solo is Sunspot Jonz ook al een hele tijd actief en dit album is al zijn vijftiende. Toch zit er naar mijn mening zeker nog geen sleet op de man. Je zou enkel kunnen zeggen dat Sunspot Jonz misschien wel te productief is en dat hij elk nummer meteen op een album gooit. Zo staan er op Galaxy of Dreams pt 2 meer dan 20 nummers. Er is een intro en enkele skits, maar dan nog is dit een behoorlijk aantal, zodat uiteraard niet alle nummers kwalitatief gelijkwaardig zijn. Toch staan er een hoop goed songs op dit album, zoals I Love Hip Hop, Lemon Squeezer, Willie, X marks the Spot, I Al not the Same. Deze maken de mindere nummers meer dan goed, want de productie en de raps op bovengenoemde songs zijn prima. Sunspot Jonz weet als geen ander een natuurlijke flow op gang te krijgen. 

Billy Woods - History will absolve me (2012) ***

Billy Woods is een New Yorkse rapper uit Brooklyn die deel uitmaakte van de crew Super Chron Flight Brothers. Zijn album History will absolve me is absoluut geen hapklare brok en dat is nog een understatement. Sommige mensen vinden dit album waarschijnlijk kunst, anderen gunnen het geen tweede luisterbeurt. Laten we zeggen dat ik me daar ergens tussenin bevind. Hoewel de muziek vaak ontoegankelijk klinkt, zijn er toch enkele nummers die je vanaf de eerste keer goed vindt, zoals het agressieve Crocodile Tears dat Public Enemy in herinnering brengt, het anti-commerciële relatienummer Blue Dreams met L' Wren en single Duck Hunt waarop Billy Woods laat horen hoe goed hij kan rappen. Billy Woods brengt politieke raps die even vaak klinken als spoken-word, zoals bv. ook Saul Williams dat doet. Deze laatste is echter net iets toegankelijker.

Cityreal & Wes Mackey - Good morning blues (2012) ***(*)

Cityreal is een Canadese rapper die van alle markten thuis is. Zo komen zijn raps vrij commercieel over, terwijl hij toch over serieuze zaken praat. Tevens kan hij prima samenwerken met underground hip-hop geweld als Swollen Members of D-Sisive. Zijn zelf geproducete debuut, The Beginning, kwam uit in 2010 en bevatte samenwerkingen met Moka Only en Kyprios van Sweatshop Union. Op dit eerste album was er ook al een song samen met bluesman Wes Mackey. Cityreal kon rekenen op een mooie doorbraak en kon touren met o.a. D-Sisive, Dilated Peoples en Swollen Members. Deze laatsten vroegen hem zelfs om enkele nummers te producen voor hun nieuwe album en namen hem op in hun Battle Axe Warriors Crew.

Cityreal brengt met Good Morning Blues een soulvol tweede album en een volledige samenwerking met blueslegende Wes Mackey. Dit zorgt voor een laidback sound die een aangename luisterervaring biedt tegenover het harde hiphopgeweld van tegenwoordig. Nummers al Passing me By (de single van het album), Deliverance, Angel met D-Sisive en Midnight Sun brengen je voeten zonder je het merkt in beweging en maken je op slag goed gezind. Prima gedaan, enkel jammer dat het album zo kort is. Gratis of tegen vrijwillige bijdrage hier te downloaden.

My Favourite Tracks (week 16)

Stik Figa met From the Top van het album Best of Stik Figa

Moka Only & Ayatollah met Fishgills van het album Bridges

Video - Copywrite - Royal Flush

Alweer een gloednieuwe single van het album God Save the King

Video - Flashbang Grenada – Bernie

Nieuwe video van Flashbang Grenada’s 10 Haters (2011).

Beats van Busdriver, Raps van Nocando

My favourite tracks (week 15)

Isaiahthe3rd - Villas in the Alps

The Aztext - My Thoughts

A.V.I.U.S. - Think of the Day

4th Pyramid - The Pyramid Scheme (2012) ***(*)

Persoonlijk kende ik 4th Pyramid enkel van het nummer Aquatic, te vinden op Definitive Jux Presents, Vol. 3 (2004) en zijn periode bij Def Jux waar hij te horen was op verscheidene albums van andere artiesten. Deze MC/Producer/Songwriter van Toronto, Canada heeft Egyptische roots die zijn artiestennaam 4th Pyramid (echte naam Adam Farag) kunnen verklaren. Veel kan ik echter niet terugvinden over deze rapper behalve dat in 2003 zijn carrière echt begon, in 2004 het album The Light Is But The Shade Of The Darkness uitkwam en hij meewerkte aan albums met U-God (Wu-Tang), Cannibal Ox,  Akrobatik, C-Rayz Walz, Pete Rock, e.a. Na jarenlange vergetelheid duikt nu ineens het album The Pyramid Scheme op. Een aangenaam weerzien moet ik bekennen.

Van zijn periode bij Def Jux valt nog weinig te merken op dit nieuwe album. De beats zijn smooth en de raps zijn mellow wat me in het begin van het album stoort. Maar naarmate de kwaliteit van de nummers stijgt, vooral na de single Webslinger, kan het album me meer overtuigen. De tweede helft staat vol met prima, zij het ietwat brave en voorspelbare rapsongs. De productie wordt echter vanaf dit punt serieus opgevoerd, luister maar naar So Balboa of Feel it in my Bones. Complexloze rap met een commercieel randje. Deze 4th Pyramid heeft zeker skills en lijkt met dit album gelanceerd voor een solo-carrière als rapper. Het nummer So Balboa is gratis te downloaden van zijn website.

Slum Village & Mick Boogie - The Dirty Slums mixtape (2012) ****

Slum Village is een Amerikaanse hip hop-groep uit Detroit die werd gesticht door rappers Baatin, T3 en de ondertussen overleden producent-rapper J Dilla. Hun eerste echte album Fantastic Vol. 2 verscheen in de zomer van 2000 en werd door J Dilla geproduceerd. Na zijn vertrek (om een solo-carrière uit te bouwen) in 2001 werd er met rapper Elzhi een nieuw lid aangetrokken. Midden 2002 verscheen hun tweede album Trinity (Past, Present and Future) met producers DJ Hi-Tek, J Dilla en anderen. In 2003 verliet rapper Baatin de groep om gezondheidsredenen. In juli 2004 verscheen Detroit Deli (A Taste of Detroit) met gasten Kanye West, Ol' Dirty Bastard, Dwele en John Legend. Het was hun laatste album bij Capitol Records. In 2005 verscheen het vierde album Slum Village onder hun eigen label, Barak Records. Na de dood van Dilla en Baatin was het geruime tijd stil rond Slum Village tot hun album Villa Manifesto in 2010. Ondertussen was Illa J Slum Village komen versterken.

Eind maart 2012 kwam er een samenwerking met Mick Boogie onder de titel The Dirty Slums uit als mixtape. Behalve de rappers van Slum Village zijn ook namen als Black Milk, De La Soul, Big Pooh en Big Sean terug te vinden op deze mixtape. The Dirty Slums start fenomenaal met God Sent en Just the Past, twee instant klassiekers die gedragen worden door een wel heel aanstekelijke beat. Daarna zijn er enkele nummers die meer vallen  onder de noemer r&b hip hop en me minder kunnen bekoren. Toch staan er nog sterke nummers op het album, zoals Hunger, Fresh, Beats and Breaks, They Dont' Know, Da Essence en Reppin'. Slum Village is een geoliede machine en dat hoor je in hun raps die steeds on point zijn. De cameos zijn soms minder, zo behoort Turnin Me Off met De La Soul tot een van de zwakste nummers op het album. Rappers Vice en Big Pooh die op meerder nummers meedoen leveren dan weer een prima bijdrage. Zoals Slum Village zelf rapt in Da Essence : The Dirty Slums is Classic Shit!

Nas - The Don (single)

Ik kom hier rijkelijk laat mee, maar de nieuwe single van Nas is heavy.

Het is de tweede van zijn komende album Life is Good.

Tunnel Movement - Overdue (2012) ***(*)

Alweer een nieuwe release van Middle Ground, voor de gelegenheid onder de naam Tunnel Movement. Overdue is net als voorganger Breaking Ground prima luistervoer voor mensen die van klassieke rap & hip hop houden. Toch is er in bijna elk nummer wel een klein detail waardoor deze nummers de middelmaat en de anonimiteit overstijgen. Addiction heeft een prima cameo van Crown van Grim Reaperz en een leuk fluitdeuntje. Empowered heeft dan weer een aanstekelijk gezongen achtergrondmuziek. De verschillende leden van de Tunnel Movement posse die de mic delen, zorgen ook nu weer voor de nodige afwisseling. Er zit er wel een bij die me minder kan bekoren met zijn nasale raps, maar hij komt dan ook maar af en toe aan bod. Middle Ground begint een keurmerk te worden voor wie zijn liefde voor 90' rap terug wil beleven in de 21ste eeuw. En nog eens gratis te downloaden hier.

El-P – Cancer For Cure tracklist en artwork

01 Request Denied
02 The Full Retard
03 Works Every Time [ft. Paul Banks of Interpol]
04 Drones Over BKLYN
05 Oh Hail No [ft. Mr. Muthafuckin' eXquire and Danny Brown]
06 Tougher Colder Killer [ft. Killer Mike and Despot]
07 True Story
08 The Jig Is Up
09 Sign Here
10 For My Upstairs Neighbor (Mums the Word)
11 Stay Down [ft. Nick Diamonds]
12 $4 Vic/FTL (Me and You)

Drones Over BKLYN

 

El-P – Cancer For Cure (Official Trailer #01)

Cancer For Cure komt uit op 22 mei 2012

Graves33 - Golden Seal (2012) ****(*)

Golden Seal is het nieuwe album van Graves33, te koop vanaf 3$ en absoluut een goede aanwinst voor je collectie. Graves33 is de Bob Dylan van de rapwereld. Zijn veelal trage en donkere songs gaan over diverse topics met beats volledig in functie van de de lyrics. Ze leiden niet te veel af, maar zijn ook ondersteunend voor zowel de raps als de sfeer die de nummers uitstralen. Cameos zijn er van Staplemouth, in 33rd Degree, Gel Roc in Cemetarium (mijn persoonlijke favoriet), Orko Eloheim in Caustic Foolery, Ecid in Sharp Mind Dead, en vele anderen op dit album. Of is het een ep? Het telt slechts 8 nummers; maar laat je niet misleiden, ze zijn allemaal goed en er zit op het eind nog een negende nummer verborgen bij de download. Underground hip hop at its finest! Hier te beluisteren (listen here) en te downloaden vanaf 3$ Voor wie meer uptempo nummers wil, brengt Graves33 in juli een nieuw album uit.

Serengeti - Kenny Dennis EP (2012) **

Serengeti is sinds zijn overgang naar Anticon met verschillende projecten bezig. Vorig jaar bracht hij nog het prima album Family and Friends uit en nu komt hij op de proppen met de Kenny Dennis Ep. Is het bedoeld als een gimmick of een alter ego? De eerste videoclip van single Shazam liet alvast het beste verhopen. Een zalige uptempo track die de herinnering aan House of Pain oproept. Het was dus uitkijken of er nog meer lekkers op de ep zou staan. Nu, ik kan kort zijn. De rest van de ep lijkt helemaal nergens op. Tweede single Don't Blame Steve kan er nog enigszins door, maar het niveau van Shazam wordt lang niet meer gehaald. Ook de productie van Jel en Odd Nosdam blijft ver achterwege. Je kan de ep dus links laten liggen en het fantastische Shazam hier downloaden en de video bekijken op de vorige post.

http://beatstoatoms.blogspot.com/2012/02/video-serengeti-shazam.html

Aesop Rock: Zero Dark Thirty (Audio + download)

Luister naar en download hier de eerste song (Zero Dark Thirty) van het langverwachte nieuwe album van Aesop Rock, genaamd Skelethon.Na een eerste luisterbeurt moet ik bekennen, Aesop Rock is het nog niet verleerd. Ik kijk dan ook met belangstelling uit naar het album dat op 10 juli uitkomt bij Rhymesayers Entertainment. Het album zal gastbijdrages hebben van indie rockster Kimya Dawson, Allyson Baker van Dirty Ghosts, Hanni El Khatib,Nicky Fleming-Yaryan, Rob Sonic, DJ Big Wiz en Grimace Federation. Aesop doet de productie volledig zelf en het album zal zowel vertrouwd als vernieuwend klinken. Skelethon handelt over de soms banale wijze hoe mensen met verlies omgaan. Natuurlijk gebracht op Aesop Rock's onnavolgbare wijze.

Quakers - Quakers (2012) ***(*)

Quakers is het project van drie producers (Geoff Barrow van Portishead, Ashley Anderson Stuart Matthews) waarbij ze een veertigtal vooral korte tracks ineen hebben geknutseld door zich flink te laten inspireren door oude soul-, funk- en elektroplaten. De meeste nummers blijven echter niet kaal, maar worden volgerapt door talrijke MC's waaronder Tone Tank, Guilty Simpson, Dead Prez, Diverse, Buff1, Emilio Rojas, King Magnetic, Prince Po en nog een heleboel minder bekende rappers. Niet alle nummers zijn even goed, maar omdat het doorsnee nummer de twee minuten niet overtreft, zit je daar minder mee. Voor je het weet komt er terug een lekkere beat of een goede rapper voorbij. En zo is Quakers een prima mixtape. Lekkere instaprap die bij momenten zeker de moeite is.

My favourite tracks (week 14)

A Song for Melody van The Group Called HR uit hun Seven EP

Players Ball van The Ghost Town Syndicate van het album Hell Harbour

Officiële video van Almost There van Iron Solomon van het album Monster

Video - Max B + Isaiah Toothtaker – Hold On

Hold On is de vierde video alweer van het Toothy Wavy project. Nog 1 te gaan.

 Wederom een samenwerking tussen Max B (vanuit de gevangenis) en Isaiah Toothaker,

 gemixt door The Hood Internet

Jakprogresso - Dustwitch (2011) ***(*)

Deze MC uit New York behoort tot de echte underground Scene. Samen met rappers als Lodeck en Boxguts zit hij op het label Johnny23 Records en brengt hij al enige tijd eigenzinnige mixtapes en albums op de markt. Zijn rapstijl valt moeilijk te definiëren, maar kan moeilijk mainstream worden genoemd. Zijn freestyles zijn bijna onevenaarbaar. In december 2011 kwam zijn nieuwe project Dustwitch uit, waarop 20 nummers staan. Voor wie Jakprogresso niet kent, is dit een even goede kennismaking als de rest van zijn werk. Jakprogresso doet immers niet echt aan evolutie en blijft koppig zijn eigen stijl propageren. You love it or you hate it. Op dit nieuwe album is het half en half. Er staan zeker goede songs op, zoals Skid Row Mockery, Gyroscope met Lodeck, Laudanum met Coal, Get Down met Ecoli. Zoals je merkt vooral nummers met gastrappers. Jakprogresso heeft zeer zeker de skillz, maar na enige tijd beginnen zijn raps wat te vervelen, daar ze ééntonig worden en niet altijd ondersteund worden door echt goede beats. Toch loont het zeker en vast de moeite om deze aparte rapper te ontdekken.

Video - Blueprint - Go Hard or Go Home

Go Hard or Go Home is de nieuwste single uit Blueprint's

album Adventures in Counter-Culture uit 2011

Various Artists - From the Vaults (2011) ****(*)

Het was al even geleden dat ik nog eens een volledig goed album kon beluisteren en dus ging ik graven in het verleden waar ik dit album vond. Ik had niet verwacht dat deze compilatie, een labelsampler van Mill Pavement Records, genaamd From The Vaults me zo goed zou bevallen. Maar man, wat een sfeer waarin je wordt ondergedompeld. Bizarre indieraps worden afgewisseld met bezwerende chillbeats en vormen een naadloos geheel. Jammer genoeg wordt de sfeer een enkele keer gebroken door een Franse en Duitse rapper, waar ik geen fan van ben, ondanks dat hun raps zeker niet slecht zijn. Het album telt maar liefst 25 nummers, waarvan ik er maar enkele minder kon smaken. Maar meestal was het genieten met volle teugen van rappers als JamesPHoney, AndrRomak, Brzowski, Virtue, Mc Homeless en zoveel anderen. De echte kracht van dit album ligt in de soundscapes die soms dienen ter ondersteuning van een rapnummer, maar evenveel op zichzelf staande songs zijn die de sfeer van dit album opbouwen en in stand houden. Acts al Little Eskimo Jesus, Mike Clouds, One Distant Moment brengen prachtige melodieën met trage opbouw die je betoverd achterlaten. Dit i in ieder geval een toprelease die ik vorig jaar over het hoofd heb gezien. Shame on me! En ik wil jullie deze release ook niet onthouden. Klik hier.

Video - D-Sisive - The Busker

The Busker is al de derde single van het prima album Run with the Creeps

Video - Phesto Dee - Champswagger

Phesto Dee is lid van Souls of Mischief en The Hieroglyphics.

Champswagger is de nieuwe video van het pas uitgekomen debuutalbum Background Check

Aesop Rock : History

Ian Matthias Bavitz aka Aesop Rock is een New Yorkse rapper die kunstgeschiedenis heeft gestudeerd in Boston. Hier leerde hij producer Blockhead kennen en kwam hij in contact met de hip hop cultuur. Al op jonge leeftijd leerde Ian piano en bas spelen en zijn oudere broer Chris bracht hem in contact met de toenmalige rockscene (Fugazi, Ministry, Dead kennedys, ...). Onnodig te zeggen dat Aesop Rock vele invloeden kan verwerken in zijn toch vrij complexe en abstracte raps. Nog op school bracht hij zelf een album (Music for Earthworms) uit waarvan er 300 copies werden verkocht. Sinds zijn doorbraak is er een grote vraag naar dit debuut. Tevens maakte hij zelf zijn debuutvideo Abandon All Hope en bracht hij ook nog de Appleseed ep uit. Zowel het album als de ep werden geproducet door Blockhead.

Zijn originele raps en stijl werden al snel opgemerkt door de labels en Aesop kon in 1999 tekenen bij Mush Records. Het album Float kwam daar in 2000 uit en had gastbijdragen van Vast Aire, Slug en Dose One. Al in 2001 veranderde Aesop Rock van label en tekende hij een deal met Definitive Jux, het label van El-p. In 2001 kwam daar het album Labor Days uit, waarvan de single Daylight een groot succes werd in de underground scene. Daylight werd in 2002 opnieuw uitgebracht in de vorm van een ep met zes nieuwe nummers.

In 2003 brengt Aesop Rock Bazooka Tooth uit, een album dat hij grotendeels zelf heeft geproducet, samen met Blockhead en El-p. De singles Freeze en No Jumper Cables bezorgen Aesop Rock een prominente plaats in de heersende hip-hop scene. Ook de kritieken op dit album met gastbijdragen van Mr. Lif, El-p en Camp Lo (het fantastische Limelighters) zijn zeer lovend. vanaf dan zal Aesop Rock wat gas terugnemen en niet meet elk jaar nieuw materiaal uitbrengen. In 2005 komt de ep Fast Cars, Danger, Fire & Knives uit en wordt Aesop Rock gevraagd Vast Aire te vervangen in de rapformatie The Weathermen.

In 2007 kwam Aesops laatste album uit bij Def Jux, genaamd None Shall Pass, waarop de single None Shall Pass en Bring Back Pluto de meest memorabele songs zijn.  Enkele jaren later werd het Def Jux-label voor onbepaalde tijd "on hold" gezet en sindsdien heeft Aesop Rock geen nieuw solo-materiaal uitgebracht (wel bracht hij in 2011 een album samen met Rob Sonic uit onder de groepsnaam Hail Mary Mallon). Daar is echter sinds kort verandering in gekomen met de aankondiging dat op 10 juli 2012 Aesop Rock een nieuw album zal uitbrengen, genaamd Skelethon op het label Rhymesayers.

Daylight van het album Labor Days

No Jumper Cables van het album Bazooka Tooth

None Shall Pass van het album None Shall Pass

Video - Sixo ft. Sole - Government Bonds

Eerste video van Sixo's nieuwe album uit op Fake Four Inc met vocals van Sole

Video - Snak the Ripper - Forgotten

Eerste single van Snak the Ripper's nog te verschijnen album White Dynamite

One Be Lo - Laberhood Part 3 mixtape (2012) ****

One Be Lo wordt weleens de redder van de klassieke hip-hop genoemd. Zo ver zou ik het nu niet willen drijven, maar de rapper uit Michigan weet wel een verouderd genre nieuw leven in te blazen. Terwijl veel rappers de klassieke hip-hop de rug toe keren en experimenteren met genre-overschrijdende beats, blijft One Be Lo trouw aan zijn roots. In een ver verleden richtte hij de rapgroep Binary Star op die na twee albums splitte. Vanaf 2000 gaat hij solo te werk. Hij staat bekend om zijn albums met letterwoorden als titel zoals S.O.N.O.G.R.A.M of L.A.B.O.R. waarbij de titel een afkorting is ( Language Arts Based On Reality).

De afgelopen maanden is hij ook druk bezig met de Laberhood mixtapes waarvan volume 3 pas is uitgekomen. Aan niets hoor je dat het hier geen volwaardig album betreft, behalve dat de nummers mooi in elkaar overgaan. De mixtape start knap met het opruiende Everlasting dat aan Dead Prez doet denken. De twee volgende songs zijn conservatief old-skool, maar vanaf Bring it Back, dat elk vastgeroest lichaam in beweging brengt, zijn we echt vertrokken voor een reeks aanstekelijke en goed producete nummers zoals Off the Wall, The Chosen Show, Last Laugh, Full Army, Home is, ... Tussenin vinden we enkele meer basic nummers die toch erg genietbaar zijn door de prima raps die qua inhoud en stijl doen denken aan The Roots. Prima luistervoer en niet alleen voor fans van klassieke hip-hop. 

Video - Max B + Isaiah Toothtaker feat. Rapewolf – Waffle House

Waffle House is het derde van de vijf nummers

van het Toothy Wavy-project met wederom een leuke video

My favourite tracks (week 12)

Dynamite van Notoriety van het album

Road Trippin', Kool-Aid Sippin', Chicken, Beef Patties, And Herb

Submarine Bass Face Turn me Up van Fresh Faily

van de mixtape The Brooklyn Good Guy

Ugly Duckling van Tech N9ne van de Klusterfuk EP

Video - Sole and the Skyrider Band - D.I.Y. (Video)

Epische video en nieuwe single van Sole and the Skyrider Band

Van het fantastische album Hello Cruel World (2011)

Free Download Danny Brown-Grown Up (single)

Free download van Danny Brown's nieuwe single Grown Up. Enjoy !

Blacastan - The Master Builder pt. 2 (2012) ***

Ira Osu aka Blacastan, geboren in Hartland, is een Amerikaanse rapper die je nooit een duet zal zien doen met een boysband of in een strak pak gestoken in een videoclip zal zien. Deze rapper heeft de zo cliché-gemaakte zware jeugd aan den lijven ondervonden. Zijn biologische vader heeft hij nooit gekend en in zijn jeugd raakte hij al snel in de greep van de plaatselijke bendes. Naast dealen gebruikte hij ook zelf drugs en kleine vergrepen werden zware misdrijven, zodat hij reeds op 16-jarige leeftijd in de gevangenis terechtkwam. In de volgende jaren achter tralies maakte hij kennis met de underground hip-hop van de jaren '90 (Wu-Tang Clan, Blackstar, Common, ...) Toen hij eindelijk de strafinrichting kon verlaten besloot Blacastan zijn leven om te gooien en zelf een positieve bijdrage te leveren aan de underground hip-hop scene, tegen de nu heersende mainstream. Blacastan's motto luidde : Fuck the radio! Back to the return of real rap music.

Veel inspiratie moest hij niet zoeken en Blacastan kon rijkelijk putten uit zijn troebele verleden. Zo ook bij zijn nieuwste album The Master Builder part II , het vervolg op het eerste mixalbum uit 2009. Er is ook een tweede album voorzien waarop de nummers ongemixt staan. Verwacht veel korte nummers en veel cameos van o.a. Celph Titled, Doap Nixon, Emilio Lopez, Reef the Lost Cauze, Outerspace, Slaine, ... Maar kwantiteit is niet altijd gelijk aan kwaliteit en dat geldt ook hier. De meeste nummers zijn zeker genietbaar, maar komen niet echt boven de middelmaat uit. Castles met Doo Wop is echter wel een leuke opener met een opstuwende beat en goede raps. Ook City to City met Moe Pope is lekker melancholisch en doet erg Wu-Tang jaren '90 aan. Ook bij het nummer The Booth is de vergelijking met Wu-Tang Clan nooit ver weg. The Master Builder part II is prima luistervoer voor fans van jaren'90 hip-hop, maar kon mij persoonlijk niet helemaal overtuigen.

 

Video - Copywrite - Workahol

Workahol is de nieuwe single en een van mijn favoriete nummers uit 

het prima nieuw album van Copywrite, God Save the King.

Video - Yak Ballz - Spy on You

Topsong van het van het prima album My Claim (2004)

Asap Rocky vecht met het publiek

Asap Rocky en zijn crew Asap Mob werden op een concert in Texas vorige zaterdag bekogeld met bierblikjes. De eerste keer dat er zaken werden gegooid stopte de crew hun optreden voor 15 minuten. Wanneer er daarna een vol bierblikje naar de rappers werd gegooid, werd het optreden weer onderbroken. Asap Rocky trachtte de situatie te ontmijnen, maar waarschuwde wel dat als er nog alcoholische dranken in hun richting werden gegooid, er gevolgen zouden zijn. Vijf minuten later was het zover en een nieuw bierblikje vloog het podium op. De crew dook het publiek in en begon te vechten. De politie arriveerde en het optreden werd ontruimd. Er zou één gewonde zijn gevallen.

My favourite tracks (week 11)

Trouble Child van Psych Ward van het album Street Slime

Acid 2.0 van Rubberoom van de Robberoom Rebooted Mixtape 2011

Local Press van Dirty Hank + Reason van de Monty Brogan EP

Hilltop Hoods - Drinking from the Sun (2012) ***

Hilltop Hoods is een Autralische hiphopgroep uit Adelaide die in 1991 werd opgericht. Deze veteranen brachten hun eerste album uit in 1999 en zijn met Drinking from the Sun al aan hun zesde album. Het gezelschap bestaat uit Matt Lambert (Suffa), Daniel Smith (MC Pressure) en Barry Francis (DJ Debris). Vroeger hoorde ook Dj Next nog tot het gezelschap, maar deze is ondertussen zijn eigen weg gegaan. In Australië zijn ze razendpopulair en zijn ze al meermaals in de prijzen gevallen. Met hun nieuwe album trachten ze ook overzee te scoren. De eerste single I Love It met zangeres Sia die uitkwam op 21 november 2011 is alvast erg commercieel. Op 9 maart kwam hun full-album Drinking from the Sun uit en ik ben eerlijk gezegd vrij positief verrast. Het album start alvast met een mooie intro The Thirst, pt. I, waarvan nog twee andere delen op het album staan. Het zijn drie delen van dezelfde song (telkens anderhalve minuut) die mooie rustpunten in het album inbouwen. De meeste songs zijn energiek zoals titeltrack Drinking from the Sun en single I Love It met een leuke beat, maar ook niet echt bijzonder. Lights Out, Rattling the Keys to the Kingdom en Shredding the Balloon zijn de nummers die de middelmaat overstijgen. Een beetje mager zou je denken, maar toch verveelt dit album nooit echt en dat op zich is al een verdienste.

Video - Guerillah Spit - America The Beautiful

Mera One is een kunstenaar die elk nieuw doek laat begeleiden door een video

 met een rapsong op de achtergrond. In dit geval betreft de song

America The Beautiful van Guerillah Spit (Riddlore? en Pterradacto).

El-P kondigt nieuw album aan : Cancer for Cure

                                                                                                                                 Het brein achter Comapny Flow en Def jux, El-P, kondigt na jaren van stilzwijgen eindelijk zijn nieuwe album aan. Het zal Cancer for Cure heten en uitkomen op 22 mei. Op het album zijn er samenwerkingen met nieuwe vrienden Danny Brown, Mr. Muthafuckin’ eXquire, and Killer Mike. Ook zijn er samenwerkingen met Interpol’s Paul Banks en Island's Nick Diamonds . Als voorproefje kan je alvast de eerste single The Full Retard hier beluisteren.

Toothy Wavy

Max B, die een gevangenisstraf van 75 jaar uitzit voor gewapende overval, kidnapping en moord,

rapt vanuit de gevangenis per collect calls over de telefoon. Samen met de raps van

voormalig-crimineel Isaiah Toothaker worden deze op beat gezet door het duo van

The Hood Internet. De groep noemt zich Toothy Wavy en het project van 5 nummers 

komt uit in mei dit jaar. Hier alvast de eerste songs. 

Been Told

A Kingdom

Cage brengt ep uit met Dj Mighty Mi

Het is lang stil geweest rond Cage sinds Definitive Jux is opgedoekt. Zijn laatste album op dat label was Depart from Me en dateert alweer van 2009. Nu mogen we in de nabije toekomst toch nieuw werk verwachten van de getalenteerde rapper uit NYC in de vorm van een Ep genaamd Illuminated. Hiervoor gaat hij opnieuw samenwerken met Dj Might Mi die hij nog kent van zijn periode in de The Smut Peddlers. De precieze datum van de Ep moet nog bekend gemaakt worden. Daarnaast zou er ook een volledig album moeten verschijnen met de toepasselijke titel The Revenge of Chris Palko, hopelijk later dit jaar. Luister alvast naar enkele fragmenten uit de komende Illuminated EP.


Snip from the album
http://soundcloud.com/chris-palko/the-void-snippet/s-bzu8d
Random track
http://soundcloud.com/chris-palko/super-baked-produced-by/s-HMtKX

Hier ook nog het geweldige I Never Knew You van het album Depart from Me

Video - Danny Brown - Radio Song

Video van Danny Brown's Radio Song van het album XXX 

Ecid - Werewolf Hologram (2012) ***(*)

Ecid is zowel rapper als producer. Deze rapper uit Minneapolis heeft zeker een aparte benadering naar zijn muziek toe. Ook op zijn nieuwe album Werewolf Hologram zijn verschillende stijlen terug te vinden. Persoonlijk ben ik meer fan van zijn psychedelische songs met weirde lyrics. Ecid schrijft ook meer casual uptempo nummers die me echter minder kunnen bekoren. Het album dat uitkwam op 28 februari start naar mijn gevoel bijna perfect. Titeltrack (Werewolf Hologram) laat Ecid als storyteller horen op een laidback beat, terwijl Men Kill Men een lekker upbeat nummer is. Bij beide nummers heb je het gevoeld dat Ecid wat te vertellen heeft. Dat heb je zeker ook bij The Pursuit of Everything In Between, het beste nummer op dit album. Na deze sterke openingscore krijg je het gevoel dat je naar een andere artiest zit te luisteren. Heel de middensectie bestaat uit dertien-in-een-dozijn kant-en-klare rapsongs zonder diepgang. Op het eind komt Ecid gelukkig nog verassend uit de hoek met goede songs zoals So Damn Einstein!, Rock Stars don't Apologize met Awol One en Kristoff Krane, Back From Japan en Surprise Yourself. Een lekker begin en een leuk einde. Wat ertussen lag, ben ik allang vergeten. Desondanks toch het beste album van Ecid tot op heden.



My favourite tracks (week 10)

 Mach One van Planet Asia

Boomshakalaka van Chip Tha Ripper ft. Bun B

All Falls Down van Sha Stimuli ft. Grafh & Mr. Probz

Dead Prez : History

Dead Prez is een Amerikaans hiphopgroep bestaande uit leden Stic.Man en M-1. In 1990 leerde M-1 Stic.Man kennen op de universiteit in Florida en ze raakten bevriend doordat ze overeenkomstige muzieksmaak en politieke voorkeuren deelden. Na een korte detour van M-1 bij The Black Panthers gingen ze zich eind jaren '80 richten op het maken van muziek. Lord Jamar van BrandNubian ontdekte Dead Prez in New York en hielp ze aan een contract met Loud Records. Beginnen bij dit groot label (bekend van de Wu-Tang Clan en Mobb Deep) was niet makkelijk, maar na enige tijd begonnen ze een schare fans te verwerven door hun over-the-top optredens (ze staan erom bekend dollarbiljetten te verbranden en appels aan het publiek uit te delen, met als boodschap dat ze gezond moeten eten).

Ze staan bekend om hun militante en maatschappijkritische rapteksten die gaan over sociale rechtvaardigheid, racisme, politiegeweld, kapitalisme, onderdrukking, gelijke kansen, ... Hun stijl is in your face en deed in het begin denken aan N.W.A. Het album Let's Get Free uit 2000 is een mijlpaal in de underground rap scene en overtuigde mij persoonlijk dat er naast mainstream rap nog een een hele underground te ontdekken viel. Singles als Police State (1998) en Hip Hop (1999) konden de achteloze luisteraar nog niet voorbereiden op het geweldide album dat nog komen zou. Wat dit album uniek maakt is dat het hele plaatje klopt. De lyrics zijn hard en doen je nadenken, terwijl de beats zo goed zijn dat je het album steeds wil herbeluisteren. De boodschap is dus overgekomen.

Dead Prez zou dit staaltje niet nog eens kunnen overdoen. Het album Revolutionary but Gangsta uit 2004 is zeker verdienstelijk, maar het momentum is weg. De authenticiteit is verdwenen en de boodschap komt wat geforceerd over.  Ook zijn de beats minder rauw en meer toegankelijk voor de mainstream, zoals te horen op de overigens fantastische single Hell Yeah. Hierna zou Dead Prez geen album meer uitbrengen. Toch brengen ze verschillende mixtapes uit waaronder de Turn Off the Radio volumes 1-4 en Cant's Sell Dope Forever ft. Outlaws. Hierop staan steeds wel enkele nummers die doen mijmeren aan dat fantastische album uit 2000. Zowel M-1 als Stic.Man zijn tevens een solo-carrière begonnen, wat niet wil zeggen dat er geen nieuw album van dead Prez meer zou komen.

Hip Hop van het album Let's Get Free

Propaganda van het album Let's Get Free

Hell Yeah van het album Revolutionary but Gangsta